Gęstość objętościowa maksymalna i minimalna gruntu niespoistego – metoda wagowo-objętościowa

Gęstość objętościowa gruntu ( ρ ) jest to stosunek całkowitej masy próbki gruntu ( m ) do całkowitej objętości (V).

Wzór na gęstość objętościową gruntu:

ρ = m / V, [g/cm³]

gdzie:

ρ – gęstość objętościowa gruntu, [g/cm³],

m – masa próbki gruntu [g],

V – całkowita objętość próbki [cm³], zmierzona w pierścieniu lub cylindrze.

1. Gęstość objętościowa minimalna (ρ_dmin), to gęstość objętościowa szkieletu gruntowego w warunkach najluźniejszego ułożenia ziaren.

Gęstość objętościową minimalną liczymy z zastosowaniem wzoru:

gdzie:

ρ_dmin – gęstość objętościowa minimalna,

m_st – masa naczynia z gruntem [g],

m_t – masa pustego naczynia [g],

V – objętość naczynia [cm³].

2. Gęstość objętościowa maksymalna (ρ_dmax), to gęstość objętościowa szkieletu gruntowego w warunkach najgęściejszego ułożenia ziaren.

Gęstość objętościową maksymalną liczymy z zastosowaniem wzoru:

gdzie:

ρ_dmax – gęstość objętościowa maksymalna,

m_st – masa naczynia z gruntem [g],

m_t – masa pustego naczynia [g],

V – objętość naczynia [cm³],

ΔV – zmniejszenie objętości próbki w cylindrze przy wibrowaniu [cm³].