Granica płynności – metoda wagowa

W przyrodzie grunty spoiste w zależności od intensywności współdziałania gruntu z wodą występują w trzech typach konsystencji:

a. zwartej,

b. plastycznej,

c. płynnej.

W ramach poszczególnych konsystencji wyróżnia się następujące stany gruntów:

Konsystencja

Stan gruntu

symbol

Wilgotność naturalna gruntu w relacji do wilgotności odpowiadającej granicom konsystencji

Zwarta

Zwarty

zw

w <= ws

ws< w <= wp

Półzwarty

pzw

Plastyczna

Twardoplastyczny

tpl

wp< w <= wL

Plastyczny

Pl

Miękkoplastyczny

mpl

Płynna

Płynny

wL< w

gdzie:

w – wilgotność naturalna,

ws – wilgotność granicy skurczalności,

wp – wilgotność granicy plastyczności,

wL – wilgotność granicy płynności

Granica płynności gruntu (wL) jest to wilgotność (wyrażona w procentach), jaką ma masa gruntowa umieszczona w aparacie Casagrande’a w momencie, gdy wykonywana w niej bruzda zlewa na długości 10 mm i wysokości 1 mm przy dwudziestym piątym uderzeniu miseczki o podstawę aparatu.

Granica płynności jest wilgotnością jaka ma grunt na granicy stanu miękkoplastycznego i płynnego.